Netplan: jak konfigurować sieć w Ubuntu i Debianie?
Netplan to nowoczesne narzędzie do konfiguracji sieci, które stało się standardem w systemach opartych na Ubuntu od wersji 17.10 oraz w niektórych dystrybucjach Debian. Dzięki Netplan użytkownicy mogą łatwo zarządzać ustawieniami sieciowymi za pomocą plików YAML, co stanowi znaczną zmianę w porównaniu z tradycyjnymi metodami konfiguracji sieci w systemach Linux. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, jak korzystać z Netplan do konfiguracji DHCP, statycznego IP oraz przedstawimy inne przydatne konfiguracje.
Co to jest Netplan?
Netplan jest narzędziem do konfiguracji sieci, które umożliwia użytkownikom definiowanie ustawień sieciowych w prostych plikach konfiguracyjnych YAML. Narzędzie jest szczególnie przydatne w środowiskach wirtualnych i chmurowych, gdzie konfiguracje sieciowe mogą być często zmieniane lub automatycznie generowane. Netplan współpracuje z różnymi backendami, takimi jak NetworkManager i systemd-networkd, co pozwala na szerokie możliwości konfiguracji sieci w różnych środowiskach.
Konfiguracja DHCP
Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest standardowym protokołem używanym w sieciach IP do dynamicznego przydzielania adresów IP i innych parametrów sieciowych do urządzeń sieciowych. Aby skonfigurować interfejs sieciowy do korzystania z DHCP za pomocą Netplan, musimy utworzyć lub edytować plik konfiguracyjny w katalogu /etc/netplan/. Poniżej znajduje się przykładowa konfiguracja dla interfejsu eth0:
network:
version: 2
renderer: networkd
ethernets:
eth0:
dhcp4: true
Po zapisaniu pliku, należy zastosować konfigurację poleceniem sudo netplan apply. Ten prosty przykład pokazuje, jak łatwo jest skonfigurować interfejs sieciowy do korzystania z DHCP przy użyciu Netplan.
Konfiguracja Statycznego IP
W niektórych przypadkach konieczne jest ustawienie statycznego adresu IP dla interfejsu sieciowego. Netplan umożliwia łatwą konfigurację statycznych adresów IP oraz innych parametrów sieci, takich jak brama domyślna czy serwery DNS. Poniżej znajduje się przykładowa konfiguracja dla interfejsu eth0 z statycznym adresem IP:
network:
version: 2
renderer: networkd
ethernets:
eth0:
addresses:
- 192.168.1.10/24
gateway4: 192.168.1.1
nameservers:
addresses: [8.8.8.8, 8.8.4.4]
W powyższym przykładzie konfigurujemy eth0 z adresem IP 192.168.1.10 i maską podsieci /24. Dodatkowo, ustawiamy bramę domyślną na 192.168.1.1 oraz serwery DNS na 8.8.8.8 i 8.8.4.4.
Zaawansowane konfiguracje
Netplan oferuje również zaawansowane opcje konfiguracji, takie jak bonding, bridging, i konfiguracje VLAN. Te zaawansowane funkcje są szczególnie przydatne w większych sieciach lub środowiskach serwerowych, gdzie wymagana jest większa elastyczność i kontrola nad siecią.
Bonding
Bonding pozwala na połączenie dwóch lub więcej interfejsów sieciowych w jedną logiczną jednostkę, zwiększając przepustowość i zapewniając redundancję. Poniżej znajduje się przykład konfiguracji bonding dla dwóch interfejsów eth0 i eth1:
network:
version: 2
renderer: networkd
bonds:
bond0:
interfaces: [eth0, eth1]
parameters:
mode: active-backup
primary: eth0
Bridging
Bridging pozwala na łączenie różnych segmentów sieci w jedną logiczną sieć, co jest szczególnie przydatne w wirtualizacji. Oto przykład konfiguracji mostu br0 zawierającego interfejs eth0:
network:
version: 2
renderer: networkd
ethernets:
enp3s0:
dhcp4: no
bridges:
br0:
dhcp4: yes
interfaces:
- enp3s0
VLAN
Virtual LAN (VLAN) umożliwia segmentację sieci na mniejsze, izolowane wirtualne sieci działające na tym samym sprzęcie. Netplan umożliwia łatwą konfigurację VLAN. Oto przykład:
network:
version: 2
renderer: networkd
vlans:
vlan100:
id: 100
link: eth0
addresses: [192.168.100.1/24]
Podsumowanie – jak konfigurować sieć w Ubuntu i Debianie?
Netplan znacząco upraszcza zarządzanie konfiguracją sieci w systemach Linux, oferując czytelną i łatwą w edycji składnię YAML. Dzięki wsparciu dla różnorodnych scenariuszy sieciowych, od prostych konfiguracji DHCP po zaawansowane ustawienia VLAN, bonding, i bridging, Netplan stanowi potężne narzędzie dla administratorów systemów i sieci. Warto zaznaczyć, że przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w konfiguracji sieci, zawsze należy dokładnie sprawdzić składnię pliku YAML. Oraz upewnić się, że zmiany są zgodne z oczekiwaniami. Sprawdź tutaj jak zrobić lab do testów oparty o virtualbox.